هنری غُنوده در دل سنگ + فیلم
استاد عبدالعلی پرنا از چهره های برجسته و پیشکسوت سنگ تراش شیرازمعماری ایرانی اسلامی است .
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس،استاد عبدالعلی پرنا از چهره های برجسته و پیشکسوت سنگ تراش شیراز است که نقش و نگارهای ماندگار او روی ستون ها ، کتیبه ها و سنگ های حرم مطهر شاهچراغ و دیگر اماکن مذهبی شیراز الگوی کم نظیری از سبک معماری ایرانی اسلامی است . استاد عبدالعلی پرنا در سال 1302 در شیراز متولد شد.
این هنرمند شیرازی، حجاری و سنگ تراشی را درسن 13 سالگی آغاز
کرد و در کنار اساتیدی چون پدر،مرحوم حاج حسین حجار کوهی،جدش مشهدی رحیم حجار کوهی
، عموها و نیز مرحوم کل سید میرزا ،استاد شاهپور و حاج خلیل روان شاگردی کرد.
وی که به دلایل شخصی نام خانوادگی خود را به پرنا تغییر داد 80 سال از
عمر خود را با قدرت بازو به تراش و حجاری روی سنگ در اماکن مذهبی شیراز و سایر استان
ها سپری کرد .
فتحی، یکی از معماران و شاگردان استاد پرنا گفت: استاد محمد علی پرنا
از آخرین بازماندگان و پیشکسوتان حجار دست کار، آستان احمدبن موسی است که به دلیل کهولت
سن نزدیک به 15 سال است که خانه نشین شده است.
کار با دست و ابزار بر روی سنگ و حک
کردن طرح ها و نقوش بر روی سنگ ویژگی برجسته هنر دست این هنرمند پیشکسوت حجار است.
ذوق هنری و توان بازوان توانمند این حجار پیشکسوت و زبردست شیرازی را
می توان در آستان سید علا الدین حسین (ع) و آستان احمد بن موسی شاهچراغ (ع) چون منبر
یکپارچه سنگ حرم مطهر، سر در و کتیبه های ورودی درب شمالی آستان احمد بن موسی، سقاخانه،
حوض و ایوان آستان، سردر مسجد قائم در میدان اطلسی شیراز، قدمگاه حضرت ابوالفضل در
فلکه فرودگاه شیراز، ایوان مسجد سبز قبا دزفول، بیت المهدی شیراز در خیابان 9 دی و
سید تاج الدین غریب شیراز بعنوان نمونه هایی از معماری ایرانی اسلامی مشاهده کرد.
نام این استاد پیشکسوت حجاری بر تاج منبر شاهچراغ(ع) و بر کتیبه های سقاخانه
این آستان حک شده است.
استاد پرنا هم اکنون در سن 94 سالگی در شهر شیراز زندگی می کند .
استاد فتحی، محمود پرنا، احمد بردبار و علی نقی تقوا که از شاگردان استاد
پرنا و از مقرنس کاران، معماران و حجاران فعلی آستان شاهچراغ هستند خوشرویی، پشتکار
و استمرار در کار، سخت کوشی و دقت در کار را از ویژگی های بارز و برجسته استاد پرنا
می دانند که توانسته تجارب خود در این حرفه را به شاگردانش بیاموزد و آثار ماندگاری از معماری دست ساز ایرانی اسلامی را در جای جای بناهای مذهبی شیراز به
یادگار بگذارد.