امروز: -
به گزارش گروه عکس خبرگزاری صدا و سیما؛ خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدّین محمد حافظ شیرازی (زاده ۷۲۷ (قمری) – درگذشته ۷۹۲ (قمری)، معروف به لسان الغیب، شاعر بزرگ سدهٔ هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است. بیشتر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات حافظ شهرت دارند، حافظ در شیراز دیده به جهان گشود. پدرش بهاءالدین، بازرگان و مادرش اهل کازرون بود، وی در دوران زندگی خود به شهرت عظیمی در سرتاسر ایران دست یافت و اشعار او به مناطقی دور دست همچون هند نیز راه یافت. تفکر حافظ عمیق و زنده پویا است. دیوان حافظ که مشتمل بر حدود ۵۰۰ غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است، تاکنون بیش از چهارصد بار به اشکال و شیوههای گوناگون، به زبان فارسی و دیگر زبانهای جهان به چاپ رسیده است، در قرون هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبانهای اروپایی ترجمه شد و نام او به گونهای به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. گوته آلمانی تحت تاثیر شخصیت و اشعار حافظ قرار میگیرد و میگوید ’’ای کاش من در زمان حافظ بودم و او را درک میکردم ‘.