آیت الله قاضی دزفولی فقیهی بی بدیل با قلبی که گنجینه قرآن مجید بود

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما استان خوزستان، حضرت آیت الله حاج آقا سید مجدالدین قاضی دزفولی، عالم، عامل، فقیه کامل، مجاهد نستوه، فرزند مرحوم حجت الاسلام سیدعبدالحسین قاضی دزفولی در سال ۱۲۷۹ هجری شمسی (۱۳۲۲هجری قمری) در منزل جدّ مادریش و در شهرستان دزفول دیده به جهان گشود.

خاندان جلیل القدر وی همگی اهل علم و کمال بودند و جدّش، مرحوم قاضی مجدالدین، از اجله علمای عصر خویش به شمار می‌رفت، همچنین جدّ مادری اش مرحوم آیت الله آقا سید محمدباقر قاضی از مراجع تقلید عصر خود بود.

آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی مفتخر به شادگری در محضر اساتید بزرگ شیعه

مرحوم قاضی دروس خود را نزد عده‌ای از اعاظم علماء، حضرات آیات عظام حاج آقا شیخ محمدرضا معزی، آقا سیدعبدالمهدی داعی از شاگردان مرحوم میرزای شیرازی، آقا شیخ میرزا محمدعلی معزی، آقا شیخ محمدمهدی بیگدلی، آیت الله آقا شیخ عبدالحسین عاملی از شاگردان مرحوم آخوند خراسانی (صاحب کفایه الاصول) تلذ نمودند. در سال ۱۳۳۵ هجری شمسی، رتبه اجتهاد و فقاهت ایشان توسط آیت الله العظمی بروجردی و آیت الله العظمی آقا سیدعلی بهبهانی اعلی الله مقامهما الشریف مورد تصدیق قرار گرفت.

والده عابده و صالحه وی که عقلیه خاندان شریف قاضی محسوب می‌شد، همواره ایشان را نسبت به فراگیری علوم زمان خود تشویق و ترغیب می‌کرد. مرحوم قاضی، سال‌های زیادی از عمر خود را صرف تعلیم و تربیت مردم متدین دارالمؤمنین دزفول کرد و طلاب بسیاری از مشکات دانش نورانی وی استضائه کردند. ایشان در راه تدریس و تکفل مخارج طلاب زحمات و مشقات فراوانی را متحمل گردید.

افشاگری‌های آیت الله قاضی علیه رژیم پهلوی

همزمان با بالا گرفتن مبارزات ملت مسلمان ایران، در دوران ملی شدن صنعت نفت، مرحوم قاضی در جریان دیدار‌های خود با مرحوم آیت الله کاشانی، مسائل و مشکلات مردم مبارز دزفول از جمله به شهادت رسیدن ۲ تن از مردم دزفول (عبده دُرچین معروف به عبده سقا و عبدالحسین پناهی) را با ایشان در میان می‌گذاشت. مرحوم قاضی در دوران زندگی خود، همواره با رژیم پهلوی در معارضه بودند. پس از قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ که در جریان آن امام خمینی دستگیر و تبعید شد، همراه و همپای جمعی از علمای دزفول در اعتراض به این موضوع، به مدت ۳۵ روز حوزه علمیه و مساجد این شهر را تعطیل کرد و علیه رژیم، بیانیه‌های افشاگرانه‌ای را منتشر نمود.

در سال ۱۳۴۲ پس از سخنرانی تاریخی و افشاگرانه امام خمینی درباره رژیم پهلوی و متعاقب آن دستگیری ایشان که رژیم شاه قصد محاکمه و اعدام امام را داشت، آیت الله قاضی با دعوت از مراجع و علماء بزرگ شهرستان دزفول، آنان را نسبت به این عمل جنایتکارانه رژیم پهلوی آگاه ساخت و یک تلگرام با متن شدیدالحنی به دربار ارسال کرد که در آن نوشته شده بود: چنانچه یک تار مو از سر حاج آقا روح الله خمینی کم شود، ما تاج و تخت تو را به باد خواهیم داد. ایشان آن تلگراف را به امضای علماء رسانید و به دربار ارسال کرد.

ایشان در سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷ در هر فرصتی که به دست می‌آورد. ماهیت رژیم شاه و جنایات ابر قدرت‌ها را برای مردم توضیح می‌داد و در عین حال، به ارشاد و هدایت مردم تبلیغ احکام عالیهُ شرع مقدّس اسلام می‌پرداخت.

اقامه اولین نمازجمعه پس از پیروزی انقلاب اسلامی توسط آیت الله قاضی

پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، به فرمان امام خمینی، نماز با شکوه جمعه را در دزفول اقامه نمودند و همواره در خطبه‌های نماز جمعه و سایر اجتماعات، مردم را به رعایت تقوای الهی و صبر و استقامت سفارش می‌کرد.  

در جریان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، آن مرحوم، همواره با صلابت و استواری خاص خودشان، مردم را به پایداری و حضور فعّال در جبهه‌های نبرد و پشتیبانی از مدافعان اسلام تشویق می‌نمود و خود با حضور در جبهه‌های جنگ به رزمندگان اسلام قوّت قلب می‌دادند.

عده کثیری از فضلاء و همچنین حوزه‌ی علمیه مرحوم آیت الله قاضی از بارزترین مواریث علمی ایشان شمرده می‌شوند.

زهد، تقوا، قناعت، شجاعت، حسن خلق، حافظه سرشار، توجه به فقرا و دلجویی از مستمندان را از، جمله ویژگی‌های بارز آن فقید سعید می‌توان بر شمرد. دل ایشان گنجینۀ حفظ کل قرآن مجید و همچنین ادعیۀ وارده‌ای بود که در محافل و مجالس مذهبی با نوایی حزین، روح افزای اهل مجلس بود. سر انجام آن آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی، در تاریخ ۱۳ بهمن ماه ۱۳۶۴ همزمان با دههُ مبارک فجر و در «روز روحانیت و انقلاب» در سن ۸۴ سالگی به دیار باقی شتافت.